Kazimierz Seroczyński (1922-2013) - basista i bębniarz z Rakutowa. Dołączył do "Kapeli Spod Kowala" w okresie, gdy kierował nią Józef Pietrzak (lata 1988-1995).

Gra i śpiew Kazimierza Seroczyńskiego, jako członka zespołu z Kowala, zarejestrowane zostały w 1997 roku w reportażu na temat "Kapeli Spod Kowala" z serii Na swojską nutę Telewizji Bydgoszcz (Seroczyński zaprezentował się wówczas jako basista) oraz 6 listopada 1999 roku w ramach projektu Wandy Szkulmowskiej (grał wówczas na bębnach i śpiewał).

Podczas wspomnianego nagrania w 1999 roku, Kazimierz Seroczyński wykonał jako bębnista wraz z kapelą następujące utwory: Oberek „Spod Kowala”; Kujawiak „Spod Kowala”; Polka zawijana; Mazurek Józefa Kozaneckiego; Mazurek „Spod Kowala” Józefa Kozaneckiego; Kujawiak „Co Kujawy, to Kujawy”; Kujawiak „Łąki, bory”; Kujawiak „Znad Wisły”; Kujawiak „Pojade jo do Marysi”; Kujawiak „Oj dygum, dygum”; Polka trzęsionka; Marsz „Żegnamy was”. Jako bębnista, wraz z kapelą i zespołem śpiewaczym zaprezentował utwory: Stoi grusza w polu i Zagrojta chłopaki. Jako śpiewak (i bębnista), Seroczyński wykonał utwory: Rośnie ziele, rośnie, na oknie w donicy (solo, w refrenach cały zespół śpiewaczy); Czemu nie uorzesz, chłopolek (duet z Aleksandrą Dybowską); Poszłabym za dziadka; Żeby nie o cie, dziewulo; Kujawiak „Oj dygum, dygum” (duety z Zofią Szmajdą-Mierzwicką); Z tamtyj strony rzyki jeleń wodę pije (duet z Zofią Szmajdą-Mierzwicką, w refrenach cały zespół śpiewaczy); Tam na łące, na zielonej i Szumią w łąkach olszyny (z kobietami z zespołu śpiewaczego); Kujawiak „Z góry jedzima” i „Jakym jechał przez Kujawy” (duety ze skrzypkiem Józefem Kozakowskim).

Źródło: Wanda Szkulmowska, Kapele kujawskie (część 3). "Kapela Spod Kowala", w: Amatorskie muzykowanie na Pomorzu i Kujawach, Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2018, ss.191-223.

Opracowała: Monika Biesaga