Znana w XIX wieku w okolicach Skibic śpiewaczka weselna; matka Leona Stankiewicza - założyciela "Kapeli Spod Kowala".

Urodziła się w 1867 roku. Wyszła za mąż za Wincentego Stankiewicza ze Skibic, rolnika i długoletniego sołtysa tej wsi. Zamiłowanie do folkloru wpajała wszystkim dzieciom, co szczególnie uwidoczniło się w życiu i działalności trzynastego z nich, Leona, późniejszego założyciela "Kapeli Spod Kowala". Choć formalnie nie była członkinią Kapeli, przyczyniła się do wzbogacenia jej repertuaru, dostarczając zespołowi zarówno samej muzyki, jak i wiedzy o jej wykonaniu.

W publikacji Leona Stankiewicza i Włodzimierza Tomaszewskiego Folklor muzyczny Kujaw Wschodnich w repertuarze Kapeli "Spod Kowala", Wydawnictwo "Pomorze", Bydgoszcz 1985 odnaleźć można kilka kompozycji "wniesionych" przez Franciszkę Stankiewicz do repertuaru zespołu. Są to utwory wokalne: Czemu żeś mnie moja matuś; Z tamty stróny rzyki jeliń wode pije; Jużeś nie nasza, Marysiu; Oj, zachodzóm już wieczorne zorze; Nie zdyjmima ci wianuszka, zostaw ty go Jasinkowi; A żebyś ty chmielu na te tyczki nie loz; Polka raz, polka dwa oraz kujawiak instrumentalny Zaszumiały bory, lasy.

Źródła: Wanda Szkulmowska, Muzykanci kujawscy - twórcy czy odtwórcy?, w: Czasy – Muzyka – Twórcy na Pomorzu i Kujawach, Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2014, ss. 437-449.

Wanda Szkulmowska, Kapele kujawskie (część 3). "Kapela Spod Kowala", w: Amatorskie muzykowanie na Pomorzu i Kujawach, Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2018, ss.191-223.

Opracowała: Monika Biesaga