Rozalia Łukaszewicz, Pałuki - urodzona w 1877 roku w Żarczynie, powiat Szubin. Zapraszana na wesela jako śpiewaczka; ze względu na wysoki głos o specyficznej barwie nazywano ją "klarnetem". Jej dziadek był skrzypkiem weselnym, podczas wesel basowała mu żona. Matka Rozalii – zawołana tancerka i śpiewaczka – znaczną część swego repertuaru przekazała córce.

W latach 1957 i 1959 Rozalia Łukaszewicz brała udział w dokonywanych na terenie Kujaw i Pałuk nagraniach muzyki tradycyjnej. Osiem wykonanych wówczas przez nią pieśni - siedem solo (Owieczki jedzą, dzwonki brząkają...; Nasz gospodarz w karczmie siedzi...; A ubogi ja kujawiaczek...; Olszowe dudy...; Od samej Warszawy topolami sadzą...; Siedziała Kasieńka...; Oj, co to tu po tych babach...) i jedną (A pod borem pod zielonym...) z akompaniamentem Szczepana Nowickiego (ur. 1886) - skrzypce i Stanisława Nowaka (ur. 1895) - basy odnaleźć można na wydanej przez Muzeum Etnograficzne w Toruniu płycie CD Muzyka ludowa z Kujaw i Pałuk, Muzeum Etnograficzne im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, Toruń 2012.

Źródło: Książeczka dołączona do płyty CD Muzyka ludowa z Kujaw i Pałuk, Muzeum Etnograficzne im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, Toruń 2012.

Opracowała: Monika Biesaga